Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Sosna to wiecznie zielone drzewo iglaste, karzeł lub krzew należący do rodziny Sosna. Ta roślina może żyć 100-600 lat. Ma doskonałe właściwości dekoracyjne i działa leczniczo. Wynika to z dużej popularności kultury. Obecnie istnieje wiele rodzajów sosen, z których każdy ma swoje własne cechy.
Opis sosny
Sosna najczęściej rośnie jako drzewo krzaczaste lub krzewinka pnąca. Kształt korony kultury może być różny - od piramidalnego do kulistego. Pędy mogą być zwykłe, długie lub skrócone.Igły wyróżniają się trójkątnym lub płaskim kształtem i tworzą wiązki po 2-5 sztuk. Utrzymują się na pędach przez 3-6 lat. Podstawa wiązek jest otoczona małymi łuskami.
Pąki mogą być proste lub opadające. Z czasem stają się zdrewniałe. Łuska nasienna ma na końcu pogrubiony obszar - apofizę. Uzupełnia go guzek. Nasiona mogą mieć skrzydła lub nie.
Popularne odmiany i gatunki
Obecnie znanych jest całkiem sporo odmian sosen, z których każda ma swoje własne cechy.
Bagno
To dość masywne drzewo, które osiąga 47 metrów wysokości i 1,2 metra średnicy. Cechą charakterystyczną tego gatunku są efektowne żółtozielone igły. Inną cechą kultury jest wysoka ognioodporność drewna. Roślina występuje w południowo-wschodniej Ameryce Północnej.
Montezuma
Odmiana ta charakteryzuje się wysokością dochodzącą do 30 metrów. Wyróżnia się długimi igłami w kolorze szaro-zielonym, które tworzą pęczki po 5 sztuk. Drzewo jest również nazywane sosną białą. Występuje głównie w zachodniej części Ameryki Północnej i Gwatemali. W klimacie umiarkowanym sosna Montezuma może być uprawiana jako roślina ozdobna. Ponadto uważana jest za źródło pysznych orzechów.
Zwyczajny
Ten rodzaj sosny jest uważany za najbardziej powszechny. Występuje w Azji i Europie. Najwyższe okazy można zobaczyć nad Bałtykiem. Jaki mają wzrost? Takie rośliny osiągają 40-50 metrów. Prosty pień pokryty jest niebieskawo-brązową korą.
Sosna szkocka charakteryzuje się ostrymi igłami o długości 8 centymetrów. Drzewa tego gatunku mają niebieskozielone igły i wysoki stopień sztywności.Szyszki osiągają długość 7 centymetrów i są owalne. Wewnątrz znajdują się szare i czarne nasiona. Młoda roślina wyróżnia się stożkowatym kształtem, który z czasem rozszerza się i zaokrągla. Okres kwitnienia to maj i czerwiec.
cedr syberyjski (cedr syberyjski)
Sosna cedrowa syberyjska jest uważana za najbliższego krewnego pospolitej odmiany. Drzewo może osiągnąć wysokość 40 metrów. Jednak najczęściej nie przekracza 20-25 metrów. Kultura charakteryzuje się grubymi gałęziami i gęstą koroną. Prosty pień ma szaro-brązowy kolor.
Opinia eksperta
Ta roślina ma miękkie i długie igły o wielkości do 14 centymetrów. Igły są ciemnozielone i pokryte niebieskawym nalotem. Cedr syberyjski zaczyna owocować w wieku 60 lat. W tym okresie na drzewach pojawiają się duże jajowate szyszki, które osiągają długość 13 centymetrów.W początkowej fazie wzrostu mają kolor fioletowy, ale w miarę dojrzewania brązowieją.Pąki dojrzewają po 14-15 miesiącach. Przypadają one jednak we wrześniu następnego roku. 1 sosna jest w stanie wyprodukować do 12 kilogramów orzechów w sezonie. Roślina ta często występuje w zachodniej i wschodniej Syberii.
Góra
Ta kultura to pełzający krzew z jednym lub kilkoma pniami. Ma szarobrązową korę, która złuszcza się w postaci płytek. Kultura charakteryzuje się gęstymi zakrzywionymi igłami o ciemnozielonym kolorze.
Pąki rosną pojedynczo lub tworzą pęczki po 2-3 sztuki. Kierowane są w różnych kierunkach. Dojrzewanie owoców następuje wiosną trzeciego roku. Ta kultura jest szeroko rozpowszechniona w środkowej i południowej Europie. Występuje również w.
Biały
Po łacinie ta kultura nazywa się Pinus albicaulis. Dorosła roślina osiąga wysokość 21 metrów. W tym przypadku średnica pnia wynosi 1,5 metra. Korona zmienia swój kształt ze stożkowego na zaokrąglony. Gałęzie są koloru czerwono-brązowego i pokryte wiązką gruczołów. Jednocześnie sęki z czasem stają się szarawe.
Igły sosny białokorej tworzą pęczki po 5 sztuk. Igły osiągają długość 3-7 centymetrów i żyją 5-8 lat. Wyróżnia się żółto-zielonym kolorem i zaokrąglonymi krawędziami. Osobliwością igieł jest słodkawy aromat i smak. Szyszki pozostają na drzewie i nie otwierają się same. Charakteryzują się kulistym lub owalnym kształtem. Długość owocu sięga 4-8 centymetrów. Kolor szyszek jest różny - od jasnoszarego do czarno-fioletowego.
Slanikowaja
Ta kultura jest również nazywana sosną karłowatą. Jest to niskie, krzaczaste drzewo o szeroko rozpostartych gałęziach. Korona może mieć inny kształt - pełzający, drzewiasty lub miseczkowaty.
Rośliny drzewiaste osiągają wysokość 4-5 metrów. Czasami dorastają do 7 metrów. Pnące sosny przyciśnięte do ziemi. W tym samym czasie ich końcówki podnoszą się o 30-50 centymetrów. Gronostaj charakteryzuje się niebieskawo-zielonymi igłami wielkości 4-8 centymetrów.
Sosna charakteryzuje się małymi jajowatymi lub wydłużonymi szyszkami. Orzechy są małe i osiągają długość 9 milimetrów. W roku zbiorów z 1 hektara można uzyskać do 2 centów orzechów.
Pine Elfin jest uważany za bezpretensjonalną kulturę, która spokojnie znosi surowy północny klimat. Roślina rozprzestrzeniła się od Primorye po Kamczatkę.
krymski
To wysoka kultura, która sięga 45 metrów. Występuje głównie na Krymie i na Kaukazie. Ta roślina ma znaczną żywotność, która może osiągnąć 600 lat.
W początkowej fazie rozwoju drzewo ma piramidalną koronę. Następnie zmienia swój kształt i przybiera kształt parasola. Sosna krymska charakteryzuje się kolczastymi igłami o wielkości do 12 centymetrów. Ponadto roślina wyróżnia się błyszczącymi podłużnymi szyszkami. Górna część pnia pokryta jest głębokimi bruzdami. Należy pamiętać, że kultura ta ma doskonałe właściwości dekoracyjne.
himalajski
Ta roślina występuje w górach Annapurna w Himalajach. Rośnie na wysokości 1,8-3,76 km nad poziomem morza. Drzewo ma doskonałe właściwości dekoracyjne i osiąga wysokość 30-50 metrów. Charakteryzuje się piękną piramidalną koroną, składającą się z szaro-zielonych igieł i wydłużonych szyszek.
Pinia
Ta sosna jest również nazywana włoską. Ma doskonałe właściwości dekoracyjne i osiąga wysokość 20-30 metrów. Drzewo charakteryzuje się zwartą ciemnozieloną koroną, która w miarę rozwoju kultury przybiera formę parasola. Wynika to z obecności otwartych pędów.
Sosna włoska charakteryzuje się długimi igłami sięgającymi 15 centymetrów. Jest dość elegancka i dość gęsta. Niewielki niebieskawy nalot pokrywa czubek igły.
Pinia ma duże szyszki o niemal zaokrąglonym kształcie, których długość dochodzi do 15 centymetrów. Nasiona tej odmiany są 4 razy lepsze od cedru. Jednocześnie z 1 hektara można pozyskać do 8 ton orzechów.
Ponieważ sosna włoska ma bardzo piękny kształt korony, jest cenną rośliną ozdobną często wykorzystywaną w sztuce bonsai. W warunkach naturalnych kultura ta występuje wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego. Uprawiana jest również na Krymie i na Kaukazie.
Czarny
Ta odmiana ma dość imponujące rozmiary i może osiągnąć wysokość 20-55 metrów. Oczekiwana długość życia takiego drzewa wynosi 600-800 lat.Kształt korony zmienia się wraz z rozwojem kultury. Na początku drzewo ma piramidalną koronę, a następnie przybiera kształt parasola.
Drzewo charakteryzuje się czarno-szarą korą pokrytą głębokimi rowkami. Ciemnozielone igły osiągają długość 8-14 centymetrów i mają lekko połyskującą lub matową powierzchnię. Igły tworzą wiązki po 2 sztuki. Igły mają solidną budowę i lekko spiczasty kształt. Może być prosty lub lekko zakrzywiony. Pąki mogą być okrągłe lub lekko wydłużone. Osiągają długość 5-7,5 centymetra.
Weymouth
Ta odmiana jest również nazywana białą orientalną. Stało się powszechne w północno-wschodniej Ameryce Północnej i południowo-wschodniej Kanadzie. Drzewo ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Charakteryzuje się prostym pniem o średnicy 1,3-1,8 metra. Wysokość kultury może osiągnąć 67 centymetrów.
Sosna Weymouth zaczyna kwitnąć dopiero w wieku dziesięciu lat. U młodych drzew korona przypomina stożek, ale z czasem nabiera nieregularnie zaokrąglonego kształtu. Roślina pokryta jest korą o purpurowym odcieniu. Igły mają prosty kształt i osiągają długość 10 centymetrów.
Angara
Ta roślina jest ekotypem sosny zwyczajnej. Rozpowszechnił się na Syberii, w rejonie dorzecza Angary. Kultura zajmuje również znaczne obszary w obwodzie irkuckim oraz w lasach Terytorium Krasnojarskiego.
Ta roślina może osiągnąć wysokość 50 metrów. Obwód pnia wynosi 2 metry. Kultura ma piramidalny kształt korony ze spiczastą koroną. Jednocześnie kora wyróżnia się niezwykłą srebrzystą barwą.
Jak posadzić sosnę
Zaleca się sadzenie rośliny wczesną jesienią lub wiosną. Podczas umieszczania kilku upraw na terenie ważne jest monitorowanie odległości między nimi. Zaleca się sadzenie dużych odmian w odległości 4 metrów od siebie. W przypadku małych roślin wystarczy rozstaw 1,5 metra.
Przed posadzeniem sosny należy wybrać miejsce do sadzenia oraz zdecydować o rodzaju gleby. Najlepszą opcją dla rośliny jest gleba piaszczysta lub piaszczysta. Podczas sadzenia rośliny na glebie ciężkiej należy zadbać o wysokiej jakości warstwę drenażową.
Podczas sadzenia drzewa należy ostrożnie rozłożyć korzenie na śpiączce ziemnej. Następnie dziurę można wypełnić. W takim przypadku ważne jest, aby szyjka korzenia znajdowała się na tym samym poziomie co powierzchnia ziemi. Następnie sadzonkę należy podlać ciepłą wodą.
Opinia eksperta
Aby sadzonka mogła się ukorzenić, ważne jest, aby dobrze podlać roślinę w pierwszym dniu po przesadzeniu. Jednocześnie pod drzewem należy wlać co najmniej 2-3 wiadra wody. Następnie sadzonkę należy zacienić, a koło pnia przykryć warstwą ściółki.Jak o nią dbać
Roślina nie wymaga dodatkowego podlewania. Jest to wymagane tylko w przypadku młodych roślin. Aby drzewa lepiej się zakorzeniły, należy je karmić przez pierwsze 2 lata. W tym celu zaleca się stosowanie nawozów mineralnych. Aby uniknąć przemarznięcia, młode sadzonki należy przykryć na zimę. Dojrzałe rośliny są przycinane w celu usunięcia martwych pędów i uformowania korony.
Dzisiaj znanych jest całkiem sporo gatunków sosen, z których każdy ma określone cechy. Dzięki temu każdy ogrodnik może wybrać najodpowiedniejszą opcję uprawy na swoim terenie i zapewnić uprawie pełną opiekę.