Sosna górska to jeden z najpopularniejszych gatunków drzew iglastych, który docenia wielu ogrodników i projektantów krajobrazu. Wynika to z kompaktowych rozmiarów kultury i wysokich właściwości dekoracyjnych. Roślina zachowuje bogaty zielony kolor przez cały rok i ma przyjemny aromat. Aby kultura pozostała dekoracyjna, należy ją odpowiednio pielęgnować.
Szczegółowy opis
Ten rodzaj sosny występuje częściej na północy i południu Europy. Kultura charakteryzuje się kulistym kształtem. W warunkach naturalnych roślina prezentowana jest w postaci drzewa, natomiast na działkach ogrodowych najczęściej uprawiana jest jako krzew.Wysokość uprawy może osiągnąć 8 metrów, podczas gdy rozmiar krzewu zwykle nie przekracza 4,5 metra.
Roślina charakteryzuje się pięknymi zielonymi igłami, które tworzą małe pęczki. Ich oczekiwana długość życia wynosi około 5 lat. Kultura wyróżnia się rozgałęzionymi i powierzchownymi korzeniami. Dojrzałe rośliny pokryte są małymi szyszkami. Charakteryzują się brązowym kolorem i osiągają długość 4-5 centymetrów.
Pomimo tego, że istnieje wiele odmian kosodrzewiny o określonych cechach warto podkreślić cechy uniwersalne:
- tolerancja na mróz i suszę;
- odporny na wiatr;
- małe wymagania co do składu gleby;
- wysoka siła gałęzi;
- znaczna oczekiwana długość życia - może sięgać nawet 1000 lat;
- odporność na ataki pasożytów;
- odporność na zanieczyszczenia powietrza;
- przenośność przycinania.
Roślina posiada doskonałe właściwości dekoracyjne. Z tego powodu jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Kulturę można wykorzystać do dekoracji alpejskich zjeżdżalni i skalniaków. Jest używany jako tasiemiec lub w połączeniu z innymi roślinami.
Popularne odmiany
Obecnie istnieje wiele rodzajów kosodrzewiny, z których każda ma określone cechy.
Varella
Ta odmiana ma niezwykłą kulistą koronę. Charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem. W wieku 10 lat rozmiar drzewa nie przekracza 70 centymetrów wysokości i 50 centymetrów średnicy. Dojrzałe rośliny nie przekraczają 1,5 metra wysokości. Co więcej, ich średnica może sięgać 1,2 metra.
Ta odmiana charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami. Kolejną cechą jest uważana za wysoką odporność na mróz. Sosna toleruje temperatury do -35 stopni.
Pinus mugo gnom
Ta odmiana jest średniej wielkości. Na wysokości osiąga 2,5 metra, a średnica - 1,5-2. Młoda kultura zwykle rośnie najpierw na szerokość, po czym zaczyna się rozciągać na wysokość. Charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami i powolnym rozwojem. Kultura jest w stanie wytrzymać temperatury tak niskie, jak -40 stopni.
Zimowe złoto
Ta odmiana jest uważana za karłowatą. Rośnie jako kulisty krzew. Charakterystyczną cechą rośliny jest zmiana koloru igieł w zależności od pory roku. Wiosną i latem igły są zielone, a jesienią przebarwiają się na żółtobrązowy kolor. Krzew osiąga wysokość około 50 centymetrów, a jego średnica to 1 metr.
Pinus Columnaris
Ta odmiana kosodrzewiny jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Dobrze komponuje się ze skałami i kamieniami. Wysokość rośliny może osiągnąć 2 metry, a średnica - 2,5. Igły wyróżniają się spiczastymi wierzchołkami i ciemnozielonym kolorem.
Pinus mugo Compact
Gatunek ten charakteryzuje się powolnym wzrostem. Ponadto jego korona ma kształt poduszki. Igły przez cały rok charakteryzują się bogatym zielonym kolorem.
Pinus mugo mughus
Ta roślina występuje we wschodnich Alpach. Rośnie również na Półwyspie Bałkańskim. Kultura to masywny krzew, który może osiągnąć wysokość 5 metrów. Roślina początkowo ma żółto-brązowe pąki. Ale gdy dojrzewają, stają się brązowe.
Pinus mopy
Ta karłowa odmiana nie przekracza 1,5 metra wysokości. Kultura charakteryzuje się krótkimi gałęziami z małymi igłami, których długość wynosi 4,5 centymetra. Igły mają ciemnozielony kolor i powolny rozwój. Roślina ma dobrą odporność na mróz i wytrzymuje temperatury do -45 stopni.
Pinus mugo pumilio
Ta niewielka roślina jest ozdobiona bardzo gęstymi igłami. Igły wyróżniają się bogatym zielonym odcieniem i dużą sztywnością. Kultura jest niewielka i nie przekracza 1,5 metra wysokości. Charakteryzuje się szerokimi stożkowatymi szyszkami, które pojawiają się na gałęziach 7 lat po posadzeniu. Roślina z trudem toleruje bardzo wilgotną i gęstą glebę. Jednocześnie można ją bezpiecznie uprawiać w warunkach miejskich.
Pinus ophir
Ta ozdobna odmiana ma intensywnie zielone igły. Jednocześnie zimą nabiera brązowo-żółtego koloru. Korona ma zaokrąglony kształt i dużą gęstość. Drzewo ma zwarty rozmiar i nie przekracza 2 metrów wysokości. Kultura jest uważana za dość swiatlolubną i jest odporna na suszę.
Litomysl
Ta karłowa odmiana ma stosunkowo wysoki pień. Jednocześnie wysokość jego korony nie przekracza 50 centymetrów. Roślina jest często uprawiana w domu. Przez 1 rok zwiększa się maksymalnie o 30 milimetrów. Kultura z trudem wytrzymuje stagnację wilgoci w korzeniach.
Pinus mugo chaochao
Ta roślina ma gęste i sztywne igły, które rosną na gałęziach w formie pęczków. Często uprawiana jest na działkach ogrodowych, ponieważ syntetyzuje fitoncydy.Substancje te hamują aktywność bakterii chorobotwórczych. Ta odmiana jest uważana za bardzo bezpretensjonalną. Jednak dla komfortowego rozwoju kultury musi być posadzona w dobrze oświetlonym miejscu.
Prawidłowe dopasowanie
Aby sosna przez cały rok zachowała swój jasny cień i iglasty aromat, należy ją odpowiednio posadzić. Nadaje się do tego dobrze oświetlony i otwarty obszar. Ważny jest również skład gleby. Wskazane jest preferowanie osuszonej gleby piaszczystej lub piaszczysto-gliniastej.
Jeżeli grunt na działce jest zbyt ciężki, warto ułożyć na dnie wysokiej jakości drenaż. Grubość tej warstwy powinna wynosić 20 centymetrów. Aby młoda sadzonka przystosowała się do nowych warunków, podczas sadzenia należy przestrzegać następujących zasad:
- Wybierz odpowiednie miejsce w ogrodzie. Wymagana jest odległość co najmniej 4 metrów między kilkoma roślinami.
- Zrób małe dziury w ziemi. Ich wymiary powinny wynosić 80x80 centymetrów.
- Dobrze jest poluzować dno dołka.
- Dla szybkiej adaptacji i dobrego rozwoju umieść kompost na dnie. Należy wziąć pod uwagę, że grubość takiej warstwy nie powinna przekraczać 20 centymetrów.
- Wymieszaj pogłówny opatrunek ze zwykłą ziemią.
- Umieść sadzonkę we wnęce i wypełnij puste przestrzenie przygotowanym podłożem. Ważne jest, aby szyjka korzenia była równo z gruntem.
- Zrób bok ziemi. Dzięki temu wilgoć pozostanie w kręgu przyłodzeniowym.
Pielęgnacja
Aby roślina miała normalny rozmiar, w pełni się rozwinęła i zachowała swoje właściwości dekoracyjne, musi zapewnić odpowiednią pielęgnację. Ważne jest, aby postępować zgodnie z tymi zaleceniami:
- Zwilż glebę na czas. Latem odbywa się to w odstępie 3 dni, zimą - maksymalnie 1 raz.
- Nawozić. Bezpośrednio po posadzeniu warto nakarmić kosodrzewinę stymulatorem wzrostu, który pomoże jej ukorzenić się. Następnie dopuszczalne jest stosowanie preparatu złożonego.
- Poluzuj glebę i mulczuj glebę. Poluzowania nie można uznać za obowiązkową procedurę, ale wielu letnich mieszkańców przeprowadza ją po zimie.
- Przytnij roślinę. Sosna górska normalnie toleruje strzyżenie. Jednorazowo można jednak ściąć nie więcej niż jedną trzecią drzewa. Zabieg przeprowadzany jest raz w roku.
Jodły górskie są odporne na mróz. Dlatego nie jest wymagane specjalne przygotowanie upraw na zimę. Jednocześnie ważne jest, aby ograniczyć podlewanie lub całkowicie z niego zrezygnować. Przeszczep sosny jest dozwolony w marcu - natychmiast po stopieniu śniegu. W takim przypadku należy użyć tego samego podłoża.
Zwalczanie Szkodników
Kosodrzewina jest odporna na pasożyty.Jednak czasami kultura nadal cierpi z powodu ataków owadów łuskowatych. Częściej zarażają sosnę zwyczajną, ale zagrożona jest również odmiana górska. Są to raczej małe owady, nie większe niż 2 milimetry. Zwykle osadzają się na spodniej stronie igieł. W rezultacie dotknięte igły stają się brązowe i kruszą się. Owady łuskowate szczególnie lubią drzewa w wieku 3-5 lat.
Opinia eksperta
Nie ma sensu walczyć z dorosłymi. Ich tułów jest pokryty mocną skorupą, więc narkotyki nie mają na nie wpływu. Młode osoby należy leczyć preparatem Actellik. Zaleca się to zrobić w lipcu.Sposoby rozmnażania drzewa
Rozmnażanie roślin można przeprowadzić na różne sposoby - przez nasiona, sadzonki lub szczepienie. Konkretną metodę należy wybrać w zależności od odmiany. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania kultury są nasiona. Można je jednak sadzić w otwartej glebie lub w pudełku. Dozwolone jest również korzystanie ze szklarni domowej.Sadzenie najlepiej wykonywać wiosną. Należy wziąć pod uwagę, że nasiona można sadzić dopiero kilka lat po zapyleniu.
Podczas sadzenia zaleca się zachowanie odstępu między krzewami o wielkości 5 centymetrów. Następnie pojemnik należy przykryć folią. Pierwsze pędy pojawiają się po 1 miesiącu. Na tym etapie wymagane jest usunięcie filmu i ustanowienie systematycznego podlewania rośliny. Po około 1-2 latach zaleca się sadzenie roślin w otwartej glebie.
Sadzonki nie są uważane za najbardziej skuteczną metodę w przypadku kosodrzewiny. Potrzeba dużo czasu, aby drzewo mogło się zakorzenić. Jednak nie zawsze tak się dzieje. Jeśli mimo to wykonuje się sadzonki, zaleca się wykonanie następujących czynności:
- Wytnij sadzonki z młodych krzewów. Trzeba je przyciąć kawałkiem kory.
- Przygotowane sadzonki umieść w pojemniku z wodą i pozostaw na 3 dni. Dopuszczalne jest również zastosowanie specjalnego rozwiązania stymulującego rozwój systemu korzeniowego.
- Posadź sadzonki w przygotowanej skrzynce w odstępach co 10 centymetrów.
- Użyj szklarni do rozwoju korzeni.
Szczepienia to najbardziej skomplikowana i czasochłonna metoda rozmnażania świerka. Zwykle jest używany przez doświadczonych ogrodników lub projektantów krajobrazu. Ta metoda pomaga zachować cechy odmianowe rośliny.
Kosodrzewina to popularna roślina, która dobrze komponuje się z różnymi kompozycjami krajobrazowymi i uwalnia do powietrza fitoncydy. Dlatego kultura jest często uprawiana w domkach letniskowych lub wykorzystywana do dekoracji placów i parków. Aby roślina zawsze zachowała swoje walory dekoracyjne, ważne jest prawidłowe prowadzenie prac sadzenia oraz zapewnienie jej pełnej i wysokiej jakości pielęgnacji.