Pieczarki to smaczny i zdrowy produkt, który może urozmaicić codzienną dietę człowieka. Dlatego wiele osób nie może się doczekać początku sezonu grzybobrania i przygotowuje się z nich na zimę. Jednak czasami takie produkty powodują poważne szkody dla organizmu, a nawet mogą spowodować śmierć. Dlatego tak ważna jest umiejętność odróżnienia grzyba jadalnego od niejadalnego.

Jakie są korzyści z grzybów jadalnych

Grzyby jadalne są uważane za wartościowy produkt spożywczy. Zawierają wiele cennych witamin - grupy B, A, C, PP. Zawierają również ważne minerały - potas, żelazo, sód, siarkę i inne. Ponadto produkt jest bogaty w białko. Ten składnik stanowi 65-70% całości.

Kaloryczność produktu jest różna - zależy od rodzaju. 100 gramów świeżych grzybów zawiera 6-35 kilokalorii. Dzięki temu możesz włączyć je do swojej diety.

Właściwości użytkowe grzybów są trudne do przecenienia. Przy regularnym stosowaniu tego produktu można osiągnąć:

    Pokonaj przewlekłe stany zapalne i neutralizuj wolne rodniki. Wynika to z dużej zawartości przeciwutleniaczy.
  1. Obniż poziom cholesterolu we krwi. Efekt ten uzyskano dzięki obecności w składzie beta-glukanów.
  2. Obniż ciśnienie krwi. Produkt zawiera dużo potasu, który pomaga rozluźnić ściany mięśniowe naczyń krwionośnych. Dzięki temu możliwe jest radzenie sobie z nadciśnieniem.

Główne różnice

W zależności od możliwości zastosowania wszystkie grzyby podzielone są na kilka różniących się od siebie kategorii:

    Jadalne - można jeść bez wstępnego gotowania.
  1. Warunkowo jadalne - trzeba wcześniej namoczyć lub długo gotować.
  2. Niejadalne - przypominają gatunki jadalne, ale zawierają trucizny. Stosowanie takich odmian prowokuje zatrucia, a nawet prowadzi do śmierci.

Aby uniknąć niebezpiecznych komplikacji, ważna jest umiejętność rozróżniania jadalnych odmian. Charakteryzują się następującymi cechami:

  • na nogawce jest spódnica;
  • pod nakrętką znajduje się rurkowata warstwa;
  • jest przyjemny aromat;
  • kapelusze mają charakterystyczny wygląd i kolor - różnią się w zależności od odmiany;
  • Owady widoczne na powierzchni.

Aby rozpoznać odmiany trujące, zaleca się zwrócenie uwagi na następujące znaki:

  • różnią się nietypowym lub nasyconym kolorem;
  • niektóre odmiany mają lepkie kapelusze;
  • noga zmienia kolor - na rozcięciu może pojawić się nienaturalny odcień;
  • na powierzchni ani w środku nie ma robaków i insektów - nie są w stanie znieść trucizny grzybowej;
  • może mieć nieprzyjemny zapach - leczniczy, cuchnący lub chlorowy;
  • brak rurki pod czapką.

Aby zapobiec poważnym skutkom zdrowotnym spożywania grzybów, eksperci zalecają przestrzeganie następujących zasad:

    Zbadaj kilka popularnych jadalnych odmian rosnących w pobliżu. Zbieraj tylko te instancje, które mają charakterystyczne cechy.
  1. Nie bierz grzybów, które budzą choćby najmniejsze wątpliwości.
  2. W przypadku braku wystarczającego doświadczenia, preferowane powinny być grzyby rurkowe. Należą do nich borowiki, borowiki, borowiki. Mają minimum bliźniaków, czego nie można powiedzieć o odmianach blaszkowatych.
  3. Nie próbuj surowych grzybów. Ich walory smakowe nie dadzą wymaganych informacji. Jednocześnie użycie nawet małego kawałka trującej odmiany prowadzi do ciężkiego zatrucia.
  4. W zidentyfikowanej rodzinie należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na duże okazy. Charakteryzują się najbardziej oczywistymi znakami. Ułatwi to identyfikację odmiany.

Najczęstsze grzyby

Aby prawidłowo zbierać grzyby, ważne jest zapoznanie się z ich najczęstszymi odmianami.

Popularne gatunki jadalne

Aby nie zbierać trujących grzybów, musisz przestudiować główne oznaki tych jadalnych. Do najpopularniejszych odmian należą:

    Cep grzyb - zwany też borowikiem. Gatunek ten jest bardzo popularny. Wynika to z wysokich właściwości odżywczych i przyjemnego aromatu. Produkt może być gotowany, smażony, suszony lub solony.Ta odmiana charakteryzuje się grubą lekką nogą i dużym cylindrycznym kapeluszem o średnicy 20 centymetrów. Może być brązowy, czerwony lub brązowy.
  1. Ryzhik to pożywna i wysokokaloryczna odmiana, którą można marynować i solić. Jego główną cechą jest jasny pomarańczowy kolor. Co więcej, ten odcień jest charakterystyczny dla wszystkich fragmentów - czapek, nóg, miazgi. Lamelkowy kapelusz wyróżnia się wgłębieniem pośrodku. W tym przypadku imbir charakteryzuje się niejednorodnym kolorem. Bogata pomarańczowa barwa jest rozcieńczona ciemnoszarymi plamami.
  2. Boletus to bardzo pospolita odmiana, którą można spotkać w pobliżu kępy brzóz. Produkt można smażyć lub gotować. Gatunek ten charakteryzuje się lekką cylindryczną nogą pokrytą ciemnymi łuskami. Jest bardzo włóknisty w dotyku. Wewnątrz znajduje się gęsta lekka miazga. Po przecięciu nabiera lekko różowawego koloru. Kapelusz jest duży i ma szary lub brązowo-brązowy kolor.Poniżej białe rurki.
  3. Boletus - Ten pożywny grzyb rośnie głównie w strefach umiarkowanych. Charakteryzuje się grubą nogawką, która rozszerza się ku dołowi. Jest pokryty wieloma małymi łuskami. Kapelusz ma półkulisty kształt, ale z czasem staje się bardziej płaski. Może być czerwono-brązowy lub biało-brązowy. Po przecięciu wewnętrzny miąższ zmienia kolor, stając się niebieski, czerwony lub czarno-fioletowy.
  4. Butterer - niewielkich rozmiarów, idealny do marynowania. Ryby maślane dominują na półkuli północnej. Mają gładką lub włóknistą czapkę, która jest pokryta błoną śluzową na wierzchu. Noga jest przeważnie gładka. Czasami ma pierścionek. Przed gotowaniem masło należy oczyścić. Jednak skóra zwykle łatwo się łuszczy.

Co to są niejadalne

Do niebezpiecznych grzybów, których spożywanie jest surowo zabronione, należą:

    Pale perkoz - uważany za najniebezpieczniejszą odmianę. Różni się jednak bardzo charakterystycznymi cechami. Blady perkoz ma spódnicę pod kapeluszem. W tym samym czasie noga u podstawy jest niejako włożona do miseczki.
  1. Smelly muchomor - przypomina bladego perkoza. Charakteryzuje się jasnożółtym kolorem i stożkowatym kapeluszem. Po rozbiciu grzyb wydziela nieprzyjemny zapach.
  2. Błonnik Patouillard jest bardzo trującym grzybem. Młode okazy mają białawe kapelusze. Jednak w miarę wzrostu prostują się i żółkną, a następnie czerwienieją.
  3. Waxy talker - to piękny borowik o przyjemnym smaku i aromacie. Talerze są uważane za jego charakterystyczną cechę. Znajdują się na dole kapelusza i płynnie przechodzą do nogawki.

Grzyby rosnące w

Przed rozpoczęciem zbierania grzybów warto zapoznać się z odmianami, które w nich dominują. Wśród trujących odmian warto wyróżnić:

    Pale perkoz - ma żółto-brązowy lub jasnozielony kolor kapelusza. Zwykle w części środkowej ma ciemniejszy odcień niż na brzegach. Grzyby wyróżniają się mięsistą strukturą i bladozielonymi cylindrycznymi paskami. Na górze nogi znajduje się biały lub blady pierścień w paski.
  1. Fałszywy miodownik - wyróżnia się wypukłym kapeluszem, który osiąga średnicę 5 centymetrów. Ma przeważnie żółtawy kolor z czerwonym lub pomarańczowym odcieniem. W centralnej części kapelusz ma ciemniejszy kolor. Grzyb ma gładką i cienką łodygę. Wewnątrz znajduje się jasnożółty miąższ o gorzkim smaku i nieprzyjemnym zapachu.
  2. Kurka fałszywa - ma pomarańczowo-czerwony odcień. Kapelusz przypomina lejek o gładkich krawędziach. Jednocześnie płytki mają jaskrawoczerwony odcień i falistą strukturę. Noga osiąga 10 centymetrów długości i 10 milimetrów szerokości. Często zwęża się w kierunku podstawy.

Grzyby jadalne muszą odróżniać się od niejadalnych. Odmiany te charakteryzują się unikalnymi cechami. Zdecydowanie należy je wziąć pod uwagę podczas zbiórki. Pomoże to chronić Twoje zdrowie przed negatywnymi konsekwencjami.

Kategoria:

Pytanie odpowiedź