Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Żyto ozime to ważna uprawa rolnicza należąca do zbóż. Jest również uważany za skuteczny zielony nawóz. Sadzenie tego typu roślin jest wymagane późnym latem lub jesienią. Dzięki temu wiosną lub wczesnym latem będzie można uzyskać plon. Aby było go wystarczająco dużo, będziesz musiał przestrzegać kilku ważnych zasad i zaleceń.

Opis żyta ozimego

Z botanicznego punktu widzenia żyto należy do rodziny zbóż. W obrębie tego gatunku występuje wiele odmian. Różnią się od siebie kolorem ziaren, stopniem pokwitania łodygi oraz wielkością kłosa.

System główny

Żyto jest krzaczaste w pobliżu podstawy. Ma włóknisty system korzeniowy. Jest uważany za najpotężniejszy i najbardziej rozwinięty spośród wszystkich zbóż. Korzenie żyta mogą dorastać do 2 metrów głębokości. W sprzyjającym klimacie jedna roślina może mieć nawet 15 milionów korzeni. Należą do nich zarodkowe korzenie pierwotne i węzłowe wtórne, które dobrze wchłaniają korzystne pierwiastki.

Rysunek

Łodyga zboża to wydrążona słomka, która zawiera 4-7 kolan lub międzywęźli. Są one połączone ze sobą zauważalnymi węzłami. Od dołu grubość międzywęźli wynosi 6-7 milimetrów, od góry - 2-4.

Wysokość hodowlanych gatunków żyta to maksymalnie 150 centymetrów, dzika - może przekraczać 180 centymetrów. Liście i łodyga są koloru zielonego. Pokryte są woskowym nalotem, nadającym niebieskawy kolor. Podczas dojrzewania odcień staje się szaro-zielony, żółtawy, złoty.

Spike

Z botanicznego punktu widzenia kwiatostan rośliny jest uważany za złożony kłos niedokończonego typu. Wynika to z braku wierzchołkowego kłoska. Ucho zawiera dwu- lub trójkwiatowe kłoski przymocowane do łodygi. Ziarniak ma wydłużony lub owalny kształt i jest lekko spłaszczony z boku. Góra jest naga lub owłosiona. Długość ucha zależy od odmiany i sięga 8-17 centymetrów.

Żyto jest zapylane przez wiatr i jest uważane za roślinę zapylaną krzyżowo. Jednak niektóre rośliny hodowlane są samopylne. Są przeznaczone dla regionów o ryzykownym rolnictwie.

Popularne odmiany

Istnieje wiele odmian żyta ozimego, ale tylko kilka z nich jest poszukiwanych. Takie uprawy charakteryzują się niezmiennie wysokimi plonami, odpornością na mróz i mało wymagającą pielęgnacją.

Do popularnych odmian żyta ozimego należą:

    Synthetic 38 - osiąga 120 centymetrów wzrostu i wyróżnia się wyraźnym krzaczastością. Roślina charakteryzuje się dużymi owalnymi ziarnami pokrytymi puchem. Parametry kiełkowania sięgają 94%. Kultura jest odporna na suszę, wyleganie i linienie. Posiada również umiarkowaną odporność na mróz i choroby.
  1. Kharkovskaya 78 - osiąga wysokość 130 centymetrów. Charakteryzuje się ciemnozielonymi ziarnami, pokrytymi wyraźnym nalotem. Roślina jest odporna na mróz, suchą pogodę i wyleganie. Charakteryzuje się również odpornością na niektóre rodzaje chorób - rdzę, pleśń, popiół.
  2. Rasa sztafetowa Tatarstanu - kultura typu diploidalnego wyróżnia się długimi pryzmatycznymi kolcami. Odmiana jest uważana za średnio późną. Charakteryzuje się wysokim stopniem odporności na rdzę liściową i różę pudrową. Wysokość krzewów sięga 125 centymetrów.
  3. Voskhod 2 - to średniosezonowa odmiana selekcji domowej, która została wyhodowana specjalnie dla regionów innych niż czarnoziem. Kultura ma gęsty kolec o kształcie pryzmatycznym. Długość osiąga 8-10 centymetrów. Ziarna mają żółto-szary kolor i wydłużony kształt. Wysokość rośliny sięga 150 centymetrów. Odmiana jest odporna na mróz, ale nie ma zbyt dobrej odporności na poważne choroby.
  4. Saratovskaya 7 - jest uważana za uprawę w połowie sezonu. Odmiana ta charakteryzuje się dużą odpornością na wyleganie. Rośliny mają jednakową wysokość, co znacznie ułatwia proces zbioru. Kolejnym plusem jest odporność na poważne patologie.

Optymalne warunki wzrostu

Żyto uważane jest za wyjątkową roślinę, którą można uprawiać w różnych strefach klimatycznych. Kultura jest uprawiana zarówno w Jakucji, jak iw Ameryce Południowej. Główne zalety odmiany zimowej to:

  • słaba zależność od warunków pogodowych;
  • stabilne zbiory;
  • małe wymagania dla żyzności gleby.

Opinia eksperta

Żyto ozime jest bardzo popularne w Uprawia się ją szczególnie aktywnie na terenach, gdzie inne zboża nie dają dobrych plonów ze względu na trudne warunki klimatyczne – wysoką wilgotność, niskie temperatury czy brak słońca.

Maksymalna ilość żyta jest uprawiana na terytorium Stawropola. W tym regionie obserwuje się najwyższe średnie plony - do 50 centów na 1 hektar. Dużo żyta uprawia się w Kraju Krasnodarskim, w obwodzie moskiewskim, lipieckim i kaliningradzkim.

Technologia uprawy

Aby żyto ozime przyniosło obfite zbiory, ważne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń agrotechnicznych.

Przygotowanie gleby

Leczenie określa poprzednik. Przed zasiewem żyta na gruntach rekultywacyjnych pole jest orane na głębokość 7-8 centymetrów. Najpierw musisz usunąć poprzednika. Przy późnym zbiorze nie ma potrzeby obierania. W takim przypadku należy natychmiast zastosować obornik i zaorać glebę na głębokość 30 centymetrów.

Opinia eksperta

Wiosną gleba jest dwukrotnie bronowana i uprawiana. Za pierwszym razem robi się to na głębokości 10 centymetrów, za drugim razem - 5-6. Latem pola, na których planowana jest uprawa pszenicy ozimej, muszą zostać spulchnione, obrane, talerzowane i bronowane.

Odstęp między sadzeniem a orką wynosi 1 miesiąc. Ten okres jest wymagany do osiadania gleby. Orka w strefach leśno-stepowych i subtajdze odbywa się na głębokość 25-27 centymetrów. W regionach stepowych i leśno-stepowych glebę należy przeorać o 20-22 centymetry.

Gdy pola są zapchane trudnymi do usunięcia chwastami, 1 uprawę należy zastąpić zabiegiem herbicydowym. W tym celu w szczególności dopuszczalne jest użycie „Roundup”.

Optymalne czasy lądowania

Wysiew żyta ozimego odbywa się zwykle przed zimą. Odbywa się to nie wcześniej niż średnia dzienna temperatura powietrza wynosi + 15-16 stopni. Przed mrozem powinno pozostać około 50 dni. Jeśli temperatura powietrza spadnie do wskazanych poziomów, prawdopodobieństwo uszkodzenia upraw przez muchę szwedzką lub heską jest znacznie zmniejszone.

Płodozmian

Optymalnymi poprzednikami ozimin są wczesne odmiany ziemniaków, len, mieszanki owsiano-łubinowe, kukurydza na kiszonkę, trawy wieloletnie. Na stepie leśnym zaleca się sadzenie zbóż po odmianach pszenicy ozimej. W niektórych przypadkach żyto jare staje się dobrym poprzednikiem. Dopuszczalne jest również stosowanie roślin strączkowych wieloletnich i traw jednorocznych. Jednocześnie innych zbóż nie wysiewa się przed żytem ozimym.

Zasady siewu

Wysiej żyto ozime następującymi metodami:

  • prywatny;
  • wąski rząd;
  • skrzyżowane po przekątnej.

Rozstaw rzędów powinien wynosić 7,5 centymetra. Wielu rolników stosuje siew krzyżowy, który pozwala na równomierne rozmieszczenie roślin i zapobiega chwastom. W przypadku stosowania metody krzyżowej i wąskorzędowej norma wysiewu wzrasta o 8-10%.

Dalsza opieka

Wyjeżdżając należy wziąć pod uwagę wzrost i rozwój żyta ozimego. W celu zabezpieczenia roślin przed zamoczeniem zaleca się jesienią montować wały zaporowe lub studnie na nieczynnych nizinach.

Pielęgnacja roślin obejmuje wiosenne bronowanie nasadzeń. Ta technika pomaga rozluźnić zagęszczoną glebę. Zmniejsza to zużycie wilgoci i parowanie oraz poprawia napowietrzanie. Bronowanie pomaga pozbyć się martwych liści i poradzić sobie z chwastami.

Choroby i szkodniki

Powszechne choroby żyta ozimego to:

    Trzon łodygowy - towarzyszy mu tworzenie się szarych pasków na liściach, które następnie kiełkują czarnymi zarodnikami. W rezultacie wydajność spada 5-6 razy.
  1. Fusarioza zgnilizna korzeni - charakteryzująca się zniszczeniem łodyg.
  2. Mączniak prawdziwy - krzewy są pokryte wykwitami, co prowadzi do obumierania liści.
  3. Czarna i brązowa bakterioza - prowadzi do obumarcia zbóż i organów kwiatowych.

Aby uniknąć rozwoju patologii należy przestrzegać zasad płodozmianu. Ważne jest również przestrzeganie następujących zaleceń:

  • przetwarzaj nasiona;
  • używaj odmian odpornych na choroby;
  • przestrzegaj zasad przechowywania nasion do siewu;
  • właściwie przygotować glebę do siewu;
  • na czas identyfikuj ogniska patologii i używaj specjalnych narzędzi.

Oprócz chorób żyto może cierpieć na takie szkodniki:

  • mszyca;
  • chrząszcz;
  • żółw-robak.

Aby poradzić sobie z pasożytami, zaleca się stosowanie preparatów owadobójczych. W tym celu dozwolone jest użycie „Mocy”, „Szamana” i innych.

Zbiór i przechowywanie plonów

Żyto ozime ma wysoką wydajność. W takim przypadku ważne jest prawidłowe zebranie ziarna. Należy to zrobić za pomocą kombajnów. W okresie zbiorów wilgotność ziarna nie powinna przekraczać 20%.

Sadzenie żyta w celu polepszenia gleby

Wykorzystanie żyta jako nawozu zielonego przyczynia się do nasycenia gleby potasem. Jego silne korzenie zapewniają spulchnienie gleby, co pomaga zwiększyć jej przepuszczalność wilgoci i chronić glebę przed erozją. Wykorzystanie żyta do poprawy struktury gleby pomaga w walce z chwastami.

Żyto ozime to wydajna uprawa o wysokich plonach. Aby roślina mogła normalnie rosnąć i rozwijać się, ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę i zapewnić jej odpowiednią pielęgnację.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zboża