Torf to skała osadowa, która od czasów starożytnych była wykorzystywana jako cenny nawóz organiczny i paliwo. Jest w stanie poprawić stan gleby na miejscu, nasycić glebę próchnicą i pierwiastkami mineralnymi, poprawić przepuszczalność powietrza i wody żyznej warstwy. Istnieje kilka odmian nawozów, cechy torfu nizinnego zostaną omówione w dalszej części.

Opis torfu wysokiego

Jest to nawóz otrzymywany przez gnicie resztek roślinności bagiennej, mchów, igieł. Powstaje w warunkach dużej wilgotności i niedoboru tlenu. Torf wysoki nazywany jest torfowcem.Luźna struktura, duża pojemność powietrza i wilgoci, doskonałe właściwości filtracyjne pozwalają na stosowanie jej jako ściółki do rozjaśniania ciężkich gleb gliniastych.

Ściółkowanie grządek zapewnia dodatkowe ogrzewanie, zatrzymuje wilgoć, chroniąc system korzeniowy roślin przed wysychaniem, zwiększa przepuszczalność wilgoci i powietrza w ziemi.

Torf wysoki ma wysoką kwasowość, dlatego stosuje się go na glebach zasadowych w celu zobojętnienia gleby i zwiększenia jej żyzności. Substancja ma brązowy odcień, włóknistą strukturę, ma niewiele substancji mineralnych i organicznych w porównaniu z innymi odmianami. Dlatego powoli się rozkłada, zachowując swoje właściwości przez długi czas. W razie potrzeby stosowanie na glebach kwaśnych stosuje się razem z mączką jesionową lub dolomitową. Kwasowość gleby na stanowisku sprawdza się za pomocą pasków lakmusowych.

Rzadko stosowany jako samodzielny nawóz. Stosuje się go z organicznymi, mineralnymi kompleksami.Odmiana końska łatwo sprasowuje się w brykiety, długo nie traci właściwości i jest wygodna w transporcie. Stosowany jako materiał izolujący i filtrujący.

Specyficzne niziny

Cechą charakterystyczną torfu nizinnego jest to, że powstaje on na bagnach na dużych głębokościach. Rośliny rozkładają się pod wpływem wód gruntowych z minimalną ilością tlenu. Istnieją 3 stopnie rozkładu: słaby, średni i silny. Najbardziej pożywna na rabaty jest odmiana o wysokim stopniu rozkładu. Nawóz jest bogaty w materię organiczną (do 70%), zewnętrznie podobny do czarnoziemu. Służy do poprawy składu każdego rodzaju gruntów na terenie, z wyjątkiem czarnoziemu.

Ważne: torf nisko położony nie nadaje się do długotrwałego przechowywania, szybko utlenia się pod wpływem tlenu. W postaci skompresowanej źle przepuszcza powietrze. Ten rodzaj nawozu ma niską kwasowość w porównaniu do nawozów konnych.

Torf Sphagnum stosuje się na powierzchni gleby (np. do ściółkowania grządek), odmianę nizinną wprowadza się do wykopów na głębokość 25 centymetrów. Zmieszana z glebą odmiana nizinna poprawia jakość gleby, nasyca ją próchnicą i pierwiastkami śladowymi (potas, azot). Wykorzystanie torfu na terenie pozwala na oczyszczenie gleby i wody z patogenów.

Nadaje się do stosowania w szklarniach, szklarniach, na otwartym terenie. Nie sprawdzi się na terenach zasobnych w materię organiczną, nie stosuje się go na glebach czarnoziemskich. Doskonały do stosowania na terenach gliniastych, wzbogaca glebę piaszczystą.

Jaka jest różnica między torfem wysokim a nizinnym

Istnieje znacząca różnica między tymi dwiema odmianami skał osadowych. Często wydobywa się je nawet w różnych miejscach. Dlatego nawóz jest używany do różnych celów:

    Przy wprowadzaniu odmiany jeździeckiej na kwaśną glebę konieczna jest neutralizacja gleby. Aby to zrobić, wapno miesza się z nawozem. Nie dodaje się go do torfu nizinnego.
  1. Typ nizinny jest bogatszy w składniki odżywcze, materię organiczną, minerały.
  2. Torf torfowiec lepiej się przechowuje, wolniej się rozkłada, torf nizinny należy zużyć 5-10 dni po zakupie, torf wysoki można przechowywać do roku.
  3. Typ konny jest używany na powierzchni ziemi, typ nizinny służy do kopania, odżywiania gleby od wewnątrz.
  4. Odtleniony (neutralizowany wapnem) typ konny służy do tworzenia odżywczego podłoża do uprawy sałaty, kwiatów w pomieszczeniach, do stosowania w szklarniach oraz do „rozjaśniania” otwartego terenu.

Niewłaściwe zastosowanie nawozu może spowodować uszkodzenie stanowiska. Przy znacznej zawartości torfu w glebie konieczne jest dodatkowe podlewanie, brak wilgoci prowadzi do zbrylania się ziemi, zmniejsza się jej przepuszczalność powietrza, rośliny więdną i zamierają.

Przed nawożeniem stanowiska należy sprawdzić zakwaszenie gleby w różnych miejscach, rodzaj gleby. Nawóz jest stosowany z uwzględnieniem różnic między typem wyżynnym i nizinnym.

Opinia eksperta

Środek stosuje się co 2-3 lata, na ciężkich glebach gliniastych można stosować co 1-2 lata. Skała osadowa może być stosowana podczas uprawy sadzonek, kwiatów w pomieszczeniach, warzyw w szklarniach lub na otwartym terenie. Użyj tabletek z mieszanką nawozów, kubków do sadzonek.

Każdy rodzaj nawozu może przynieść korzyści miejscu. Nie przesadzaj z jego ilością ani nie doprowadzaj do wyczerpania gleby. Wtedy łóżka z pewnością zadowolą Cię doskonałymi zbiorami.

Kategoria:

Ogród i działka