Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Hiacyntoidy do sadzenia i pielęgnacji w formie otwartej na ziemi są optymalnie dostosowane. Jest piękny w projektowaniu krajobrazu, w pojedynczych kompozycjach, a także w połączeniu z innymi drzewami i krzewami. Biorąc pod uwagę, że kwitnienie rozpoczyna się wcześnie, jasne dzwony hyacinthoides zaczną pojawiać się wiosną, gdy tylko rozgrzeje się słońce. Następnie rozważamy cechy tego kwiatu, niuanse uprawy, odmiany i gatunki.
Opis botaniczny hiacynta
Roślina jest częścią grupy wieloletniej, średnia wysokość krzewu wynosi do pół metra. 2 odmiany hyacinthoides są powszechne w przyrodzie:
- Nie opisano
- Hiszpański
Główna różnica między rodzajami hiacyntoidów polega na postaci kwiatostanów. Roślina występuje na polu, w lesie, na łące, a także na nieużytkach i nieużytkach. Najbardziej charakterystycznym kolorem hiacyntoidów jest niebieski, liliowy, różowy i biały. Taka różnorodność pozwoli ci dowolnie łączyć kombinację odcieni podczas tworzenia krajobrazów. Propagowane przez nasiona i cebulki.
Odmiany i rodzaje
Cechy kwiatu obejmują liście w kształcie strzały, zaczynające się od kłącza, a także jedyny szypułek na całej roślinie. Kwiatostany hiacyntoidalne o charakterystycznym kształcie („dzwony”) o średnicy do 2, 5 centymetra składają się z 4–10 sztuk.
W jednym miejscu hiacynty mogą rosnąć nawet do 6 lat. Na świecie znanych jest kilkanaście odmian roślin (z mieszańcami - do 40). Najczęstszym hiacyntem jest hiszpański. Uprawia się go w Europie, Hiszpanii, Portugalii i południowej Francji.
Scilla Campanulata
Scylla campanulata bezpretensjonalny, z powodzeniem rośnie na trawnikach, na granicach, klombach. W jednym pędzlu - do 50 małych (do 6 milimetrów) kwiatów. Roślina jest pomalowana w delikatne odcienie różu i fioletu. Hyacinthoids doskonale łączy się z gęstym liściem niewymiarowych krzewów, odpowiednich do tworzenia bukietów.
Scilla non-scripta
Skrypt Scylla jest nieopisanym hiacyntem rosnącym z Wielkiej Brytanii do północno-zachodnich regionów Hiszpanii. Jest szeroko stosowany jako roślina ogrodowa, element wystroju.
Niebieska królowa
Niezwykle piękna roślina, prawdziwa królewska odmiana hyacinthoides. Kwiaty mają jasny, chwytliwy, śnieżnobiały kolor. Zdecydowanie odpowiedni dla najbardziej wyrazistej, środkowej części klombu.
Excelsior
Odmiana Excelsior ma dzwony o nasyconym, ciemnoniebieskim odcieniu. Hyacinthoides należy do niewymiarowych, co nie przeszkadza w korzystaniu z zalet tej odmiany w projektowaniu bukietów.
Różowa królowa
Ta królowa hyacinthoides ma płatki pomalowane delikatną mieszanką różu i fioletu. Nie można się bez tego obejść, tworząc krajobraz działki ogrodowej.
Myosotis
Gatunek Myosotis jest wczesnym, szybko kwitnącym. Z natury jest przeznaczony do odgrywania wiodącej roli w tworzeniu żywych kompozycji.
Niebieski olbrzym
Niebieski olbrzym, dokładnie tak brzmi nazwa tej odmiany hiacyntoidalnej, ma wyraźne błękitne dzwonki. Idealny kwiat do połączenia z innymi w ramach kolaży kwiatowych.
Królowa róż
Królowa ogrodu kwiatowego w delikatnej szacie z różowych płatków. Piękna i zaskakująco harmonijna roślina.
Biały triumfator
Imponujący triumf śnieżnej bieli. Duże, majestatyczne pąki zdobią łodygi tej odmiany hyacinthoides.
Warunki uprawy
Gatsintoides preferuje gliniaste, lekkie gleby. Optymalna kwasowość powinna mieścić się w przedziale 6, 1-6, 5. W takich warunkach roślina kwitnie najlepiej. Wszystkie odmiany potrzebują dozowanej ilości słońca, jest to warunek konieczny. Podlewanie jest obfite, ale nie nadmierne.
Hyacinthoides nie boi się gryzoni, odstrasza ich zapach. W naturalnych warunkach rośliny rozwijają się w pobliżu wysokich drzew, które tworzą cień. W ogrodzie kwiaty najlepiej sadzić w pobliżu ogrodzenia, pod budynkami. Kolejnym wymaganiem glebowym jest umiarkowana kruchość, przepuszczalność, zawsze przy wystarczającej ilości składników odżywczych.
Klimat
Klimat europejskiej części Rosji, umiarkowanie gorący i wilgotny, jest odpowiedni dla hyacinthoides. W bardziej południowych, cieplejszych obszarach kwiat będzie również dobrze się czuł. W naturze roślina z powodzeniem przetrwa na nieużytkach, lasach i polach. Susza jest dla niego lepsza niż zalana, zalana gleba. Ale najlepsza będzie dozowana ilość wilgoci w połączeniu z oświetleniem.
Skład gleby
Kwiaty dobrze rosną na lekko kwaśnych glebach. Gleba powinna zostać osuszona, z dozowaną zawartością drobnej frakcji (piasku). Hiacynt jest dobrze ugruntowany na glebach piaszczystych. Wskazane jest, aby warstwy wodonośne nie znajdowały się blisko - doprowadzi to do podlewania terenu. Oprócz składu ułamkowego ważna jest obecność minerałów i składników odżywczych. Aby to zrobić, sadzenie roślin okresowo karmione.
Umieść oświetlenie
Hiacyntoidy to rośliny światłoczułe, preferują obszary umiarkowanie zacienione. Ale również w sąsiedztwie wyższych roślin, drzew będą się czuć swobodnie.
Sąsiedztwo z innymi kulturami
W naturze hiacyntyoidy rosną obok kwiatów, innego rodzaju krzewów. Ponadto, sadząc razem z konwaliami lub wiesiołkiem, te ostatnie maskują wyblakłe wierzchołki dzwonów. Połączenie różnych roślin w ogrodzie pozwala tworzyć szczegółowe kompozycje artystyczne, niesamowitą ekstrawagancję kolorów i kolorów.
Lądowanie i opieka
Najczęściej stosuje się sadzenie hiacyntoidów za pomocą cebul. Lądowanie jest płytkie, od około 10 do 30 centymetrów, nie więcej.
Umieszczanie roślin w półcieniu jest dozwolone, nie wpłynie to na wzrost i rozwój hyacinthoides.
Przed sadzeniem kopią kwietnik. Aby to zrobić, około 7 dni przed sadzeniem, przyszłe miejsce jest poluzowane, duże grudki są łamane, osiągając jednolity skład gleby. Kolejnym etapem jest podlewanie hyacinthoides. Jest to regularny proces, zapewniający roślinom wystarczającą wilgotność, aż pojawią się pierwsze kwiaty.
Główną zasadą podczas podlewania hyacinthoides jest umiar. Nie wolno dopuścić do suszy, a stagnacja wody jest nie mniej niebezpieczna. Karmią roślinę organicznymi kompleksami mineralnymi.
Czas
Daty sadzenia hyacinthoides są następujące: wrzesień, około 20 dat. W przypadku obszarów o łagodnym klimacie parametr ten można przesunąć o miesiąc. Celem wyboru terminu jest umożliwienie cebulom zakorzenienia się, aż temperatura znacznie spadnie i zacznie się zamrażanie.
Technologia lądowania
Gdy miejsce zostanie przygotowane, wykopanie ziemi zostało zakończone, zaczynają lądować. Ale wcześniej, około sierpnia, zaopatrzyli się w sadzonki - młode cebule. Otrzymuje się je przez podzielenie kiełkującego kłącza hyacinthoides na środkową (matczyną) i sadzenie cebul. Okres przerzedzania rośliny wynosi 4-5 lat, dzięki czemu kwiat nie zaczyna się uciskać, a jego szerokość rośnie.
Żarówki są pogłębiane w glebie o 8-10 centymetrów, a następnie posypane warstwą materii organicznej (próchnicy). Odległość między sąsiednimi krzakami wynosi co najmniej 10 centymetrów.
Podlewanie i pielęgnacja gleby
Hyacinthoids są podlewane, upewniając się, że gleba nie wysycha. Kompleks operacji związanych z utrzymaniem witryny, oprócz spulchniania i podlewania, obejmuje również górny opatrunek. Dzięki minerałom kwitnienie stanie się bujne i regularne.
Top dressing
Pierwsza porcja nawozów powinna wejść do gleby wiosną, w momencie, gdy przebudzona roślina potrzebuje szczególnie „witamin”. Najpierw są to minerały, a następnie dodatki organiczne.
Przeszczep
Hyacinthoids powinny być regularnie przesadzane, aby utrzymać obfite, jasne kwitnienie. Aby to zrobić, raz na 4 lata zakład jest wykopywany, w razie potrzeby oddzielane są „dodatkowe” żarówki. Kiedy pojawiają się plamy zgnilizny, zmiana koloru (struktury), uszkodzone żarówki są bezwzględnie usuwane.
Różne choroby i szkodniki: kontrola i zapobieganie
Wszelkie choroby, na które podatne są hiacyntoidy, nie zidentyfikowano żadnych niebezpiecznych szkodników. Jedynym poważnym zagrożeniem jest przelanie i zastój płynów w okolicy. Doprowadzą do rozwoju zgnilizny bulw.
Rośliny zimujące
Jeśli kwiat pozostanie w stanie hibernacji na ziemi, należy go odpowiednio przygotować. Pod koniec sezonu wegetacyjnego skrzynki nasienne są usuwane, aby zapobiec nadmiernemu zapylaniu. Hiszpańskie odmiany hiacyntu są bardziej delikatne, są dodatkowo pokryte. Dla wszystkich innych wystarczy gruba warstwa śniegu, aby utrzymać roślinę do wiosny.
Metody hodowlane
Ogrodnicy rozmnażają hyacinthoides na dwa znane sposoby: nasiona lub cebulki. Przy odpowiedniej pielęgnacji obie opcje zapewnią jasne, wesołe dzwonki.
Nasiona
Pozyskany materiał do sadzenia sadzi się jesienią w ziemi. Punkty ujemne obejmują konieczność oczekiwania 4-5 lat. Czasami właśnie ten okres potrzebuje sadzonej rośliny do kwitnienia.
Żarówki
Opcja wygrana-wygrana. Bulwy (zakupione lub uzyskane przez podział) są pogłębiane w glebie, posypywane próchnicą i pozostawiane do wiosny. Wraz z nadejściem ciepła młode hiacyntoidy powinny wykiełkować.