Zbiór z krzewów porzeczek każdego roku nie jest taki trudny. Ogrodnik musi wybrać jedną z odmian, które nie będą wymagały dużego wysiłku i czasu, ale przyniosą smaczne owoce. Ten opis odpowiada porzeczce odmiany Bagira. Jest odporny na zimę, bezpretensjonalny w pielęgnacji, a także obficie owocuje.
Historia wyboru
Tę odmianę późnego dojrzewania uzyskano w Instytucie Michurin. Aby go uzyskać, krzyżowano odmiany Minai Shmyrev i Bredthorpe. Krzyżowanie przeprowadził K.D. Sergeeva and T.S. Zvyagin.
Zalety i wady odmiany Bagira o dużych jagodach
Zalety:
- odporna na zimę;
- odporny na suszę;
- przenośne, leżące;
- samopłodna;
- wcześnie
Wady:
- niezbyt odporny na mączniaka prawdziwego;
- podatne na kleszcza nerkowego;
- łatwo płonie w bezpośrednim świetle słonecznym.
Opis kultury
Charakterystyczną cechą tej odmiany jest odporność na zimę. Jednak ogrodnik musi wziąć pod uwagę inne cechy.
Charakterystyka zewnętrzna krzewu
Liście krzewu są pięciopalczaste. Kolor liści jest od jasnozielonego do ciemnozielonego. Talerz na ulotki jest matowy, gładki. Krawędzie liścia są faliste. Kwiaty krzewu mają średni rozmiar, kształt pucharu.
Różnorodna wydajność
Krzewy Bagira rosną szybko. W ciągu 12-24 miesięcy po posadzeniu sadzonki ogrodnik otrzyma plon. Z jednego krzaka można zebrać 5 kilogramów owoców.
Odporność na mróz i suszę
Odmiana jest odporna na niskie temperatury. Spokojnie toleruje także letnie upały i wystawienie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.
Narażenie na choroby i szkodniki
Odmiana jest słabo chroniona przed kleszczem. Nerki dotknięte kleszczem nie przynoszą zdrowych pędów; mogą tolerować choroby, takie jak frotte i mozaika. Skuteczną metodą zwalczania kleszczy jest leczenie krzaka akarycydami (Neoron, Apollo).
Możesz również spryskać krzak roztworem koloidalnej siarki.
Wskazówki dotyczące uprawy
Aby prace nad sadzeniem porzeczek nie poszły na marne, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak klimat, skład gleby. Ważne są nawet rośliny rosnące w pobliżu buszu.
Odpowiednie warunki klimatyczne
22 lata temu Bagheera została wpisana do państwowego rejestru odmian, które można stosować w regionach północno-zachodnich, Wołga-Vyatka, środkowa Wołga, a także na Uralu, na zachodniej i wschodniej Syberii. Oznacza to, że porzeczki Bagir można z powodzeniem uprawiać w warunkach klimatycznych wymienionych podmiotów Federacji Rosyjskiej.
Niezbędny skład gleby
Sadzić sadzonki w gliniastej, piaszczystej glebie gliniastej o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Gleba musi być pożywna i luźna. Poziom wód gruntowych nie powinien przekraczać 50 centymetrów od powierzchni.
Najlepsze odmiany sąsiadów
Porzeczki czerwone i żółte obok czerni nie powinny być sadzone. Czuje się dobrze w krzakach wiciokrzewu Bagira, wiśni. Z roślin zielnych cebula, czosnek, nagietek, nagietki są uważane za najlepszych sąsiadów. W przypadku pomidorów, papryki i ziemniaków elementy fitoncydowe produkowane przez Bagheera będą służyć jako ochrona przed szkodnikami.
Krok po kroku proces sadzenia czarnej porzeczki
Bagira od dawna uprawiana jest przez ogrodników w różnych regionach Federacji Rosyjskiej. Taka popularność odmiany wynika z faktu, że jest bardzo bezpretensjonalna w pielęgnacji.
Ogrodnik musi prawidłowo sadzić sadzonki, a następnie za rok lub dwa będzie w stanie zebrać doskonałą plon.
Algorytm lądowania jest następujący:
- Wydobywanie części ziemi z depresji.
- Montaż materiału do sadzenia we wnęce pod kątem, prostowanie korzeni.
- Dokładne zasypanie ziemią. Lekko wstrząśnij łopatą, aby gleba wypełniła puste przestrzenie w systemie korzeniowym.
- Ubijanie i mulczowanie gleby w pobliżu krzewu porzeczki.
Wybór sadzonek
Tylko zdrowe sadzonki mogą zagwarantować prawidłowy rozwój krzewu i dobre zbiory. Zasady wyboru materiału do sadzenia są następujące:
- wskazane jest wybieranie młodych sadzonek (jednoroczne, dwuletnie);
- korzenie muszą być potężne, silne. Minimalna długość wynosi 200 milimetrów. Nie powinno być działek dotkniętych gniciem;
- górna część powinna zawierać parę gałęzi o długości od 30 do 35 centymetrów. Pędy powinny być sprężyste, pokryte elastyczną korą, która nie jest uszkodzona.
Przygotowanie strony
Możesz przygotować witrynę do lądowania z wyprzedzeniem, 30 dni wcześniej. Algorytm wygląda następująco:
- Wyrównanie gleby, usuwanie chwastów.
- Kopanie ziemi, rozbijanie dużych kawałków ziemi.
- Opis wnęki do lądowania (okrąg o średnicy pół metra). Głębokość wykopu powinna wynosić od 40 do 45 centymetrów. Górna, żyzna część gleby jest oczyszczana na bok.
- Dodanie 3 kilogramów obornika do odłogowanej ziemi, 130 gramów granulowanego superfosfatu, 170 gramów popiołu, 27 gramów siarczanu potasu. Zamiast tego możesz użyć 200 gramów nawozów mineralnych.
- Zasyp złożonej ziemi do wnęki.
- Wlewając 2 wiadra wody do dołu. Jest to konieczne do zagęszczenia gleby.
Jeśli podłoże w wybranej lokalizacji jest zbyt kwaśne, konieczne jest wapnowanie. W tym celu na każdy kwadrat ziemi wylewa się pół kilograma dolomitowej mąki lub wapna palonego w celu kopania.
Daty i miejsce lądowania
Lądowanie najlepiej wykonać jesienią lub wiosną. Jesienią sadzenie porzeczek jest konieczne na początku października. Umożliwi to tulejce skuteczne dostosowanie. Krzew zapuści korzenie przed wiosną, a gdy ogrzeje się, zacznie szybko rosnąć.
Wiosną konieczne jest sadzenie, zanim pąki zaczną puchnąć. W przeciwnym razie okres, w którym krzak się zapuści, znacznie się wydłuży.
Musisz posadzić porzeczkę, aby nie dostała się palące światło słoneczne. Ponadto wymagane jest zapewnienie ochrony sadzonek przed podmuchami wiatru. Aby to zrobić, zaleca się sadzenie krzewów wzdłuż ściany domu lub żywopłotu.
Pielęgnacja porzeczek
Fakt, że odmiana jest bezpretensjonalna i odporna, nie oznacza, że nie trzeba się nią opiekować. Przeprowadzenie prostych procedur agrotechnicznych pozwoli wzmocnić odporność porzeczek i zebrać duże plony.
Nawadnianie i górny opatrunek
Podlewanie powinno być częste i obfite, ale nie bądź zbyt gorliwe. Normą jest pięć wiader na kwadrat. Ziemia powinna być zwilżona na głębokość 40 centymetrów. Karmienie można rozpocząć w trzecim roku. W tym celu można zastosować siarczan potasu. Jeden krzak wymaga 15 gramów nawozu. Top dressing wprowadza się w sezonie jesiennym, gdy zbiory są zbierane.
Przycinanie
Natychmiast po posadzeniu krzewu odcina się od niego połowę, a nawet dwie trzecie długości pędów. Następnie musisz postępować zgodnie z tym planem:
- Wiosną drugiego roku powstają gałęzie szkieletowe. W tym celu wybiera się od trzech do pięciu najsilniejszych pędów. Inne pędy są cięte. Około lipca gałęzie szkieletowe ściskają dwa pąki.
- Na trzecią i czwartą wiosnę spośród zerowych pędów wybiera się pięciu najsilniejszych. Inne pędy są cięte. W gałęziach, które wyrosły w ciągu ostatniego roku, góra jest odcięta.
- W rezultacie po pięciu latach powstaje silny krzew, który składa się z trzech do czterech pędów w każdym wieku, ale nie starszych niż pięć do sześciu lat.
Zabiegi profilaktyczne
Krzewy porzeczki należy utrzymywać w czystości. Wymaga to terminowego usunięcia chwastów, które przyciągają szkodniki.
Gleba pod krzakami i między rzędami musi być regularnie poluzowana. Jest to wymagane, aby zapewnić oddychalność, przepuszczalność wody. Podobną procedurę należy wykonywać co najmniej raz na 30 dni przez cały sezon wegetacyjny. Każdej jesieni gleba wokół porzeczki i między rzędami musi zostać wykopana o 15 centymetrów.
Schronienie na zimę
Odmiana może tolerować zimno do minus trzydziestu stopni. Wystarczy naturalna ochrona w postaci śniegu. Jeśli jednak śnieg nie pada, konieczne jest stworzenie schronienia. Aby to zrobić, połączone krzaki są owijane dowolnym materiałem, który przepuszcza powietrze.
Recenzje ogrodników na temat porzeczki Bagir
Ogrodnicy pozytywnie reagują na tę odmianę, uważają Bagira za najlepsze porzeczki o dużych owocach. Zauważają, że odmiana jest wrażliwa na kleszcza nerkowego i wymaga leczenia chemicznego. Jeśli odpowiednio dbasz o porzeczki, minusy Bagiry są zminimalizowane, a zalety w pełni ujawnione.