Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dla osoby, której daleko do pszczelarstwa, przy zakupie miodu ważne jest, aby był to produkt wysokiej jakości. Wiele osób zastanawia się, dlaczego miód podczas przechowywania robi się biały, na powierzchni pojawia się krystaliczny nalot. Co z takim produktem zrobić, czy można go zjeść, czy wyrzucić, czy straci swoje walory użytkowe, to dziś szczegółowa historia.
Dlaczego miód robi się biały
Płytka w słoiku z miodem nie wygląda zbyt estetycznie, dlatego wiele osób boi się, gdy wśród swoich zapasów znajduje pojemnik z białymi kryształkami na powierzchni. Nie należy się obawiać, gdyż jest to naturalny proces uwalniania glukozy podczas przechowywania produktu.
Jeżeli miód zachowuje swój zwykły smak i aromat, nie nosi śladów fermentacji (piana na powierzchni, bąbelki i charakterystyczny zapach zacieru), co ma miejsce przy zakupie produktu niedojrzałego, to jest wysokiej jakości, bez zanieczyszczeń. Tworzenie się białawej warstwy na powierzchni wskazuje na niską zawartość wilgoci w przysmaku: im niższa wilgotność, tym wyższa jakość produktu.
Jeśli miód z wierzchu robi się biały, to znaczy, że jest prawidłowo przechowywany. Kryształy glukozy tworzą dziwaczne kształty, które wyglądają jak kwiaty lub duże płatki śniegu. Pszczelarze czasami odwołują się do tego wzoru szronu.
Cechy procesu
Powstanie białawego nalotu nazywa się kwitnieniem, tworzy się warstwa na powierzchni produktu lub w miejscach styku produktu ze ściankami naczynia. Może pojawić się na dole lub w grubości cukierka pszczelego. Płytka jest szczególnie widoczna podczas przechowywania miodu w szklanych słoikach.
Słodycz składa się z:
- fruktoza;
- glukoza;
- sacharoza;
- witaminy (C, K, B1, B2, B6);
- kwas foliowy.
Prezent dla pszczół o wysokiej zawartości glukozy szybciej krystalizuje, kryształy są duże. Drugim czynnikiem wpływającym na słodkość kwitnienia jest obecność dekstryn. Jest to ogólna nazwa polisacharydów powstałych w wyniku rozkładu skrobi zawartej w nektarze kwiatowym. Ich ilość w produkcie wzrasta, jeśli pszczoły zebrały spadź lub spadź.
Przy ściankach naczyń tworzy się biały nalot, w głębi produktu mogą pojawić się kryształki, które po podgrzaniu całkowicie się rozpuszczają. Im mniej wody w słodyczy, tym większe prawdopodobieństwo, że zakwitnie. Optymalna temperatura przechowywania miodu wynosi od -5 do +20 °С.
Opinia eksperta
Można go przechowywać poza lodówką. Im bardziej suche powietrze w pomieszczeniu, tym większe prawdopodobieństwo zakwitnięcia produktu wysokiej jakości.Trzymaj z dala od światła słonecznego, w ciemnym miejscu. W chłodni proces krystalizacji jest szybszy.
Istnieją odmiany miodów pszczelich o bardzo jasnym, prawie białym (lekko żółtawym lub zielonkawym) zabarwieniu. Odmiany białe obejmują słodycz uzyskaną z lipy, koniczyny słodkiej, lucerny, amarantusa i bawełny. Najcenniejszy jest biały produkt baszkirski, który ma wiele właściwości użytkowych i jest stosowany w leczeniu przeziębień, problemów z gardłem i zwiększonego zmęczenia.
Czy mogę zjeść ten miód?
Ponieważ kwitnienie jest oznaką wysokiej jakości słodyczy pszczelich, możesz je jeść bez obaw.Ogrzewanie uwalnia miód od osłodzonych obszarów, ale jednocześnie traci swoje dobroczynne właściwości. Dlatego eksperci nie zalecają dodawania miodu do gorącej herbaty. Jeśli jedzenie jest nieprzyjemne, dar pszczeli możesz wykorzystać do wypieków, przygotowania pysznych napojów orzeźwiających, do maseczek kosmetycznych.
Ważne: po podgrzaniu powyżej +42°C miód traci swoje dobroczynne właściwości.
Jeśli podczas dłuższego przechowywania nie nastąpi kwitnienie, jest to powód do zwątpienia w jakość zakupionego cukierka, być może jest w nim za dużo wody lub produkt został sprzedany jako niedojrzały. W przypadku, gdy produkt pokryty jest białym nalotem, świadczy to o prawidłowym składzie i wysokiej jakości zakupu.
Powszechne nieporozumienia
Wielu uważa, że pojawienie się białego nalotu w słoiku to znak, że pszczoły były karmione cukrem lub są to ślady mleczka pszczelego.
Obecność cukru określa się poprzez podgrzanie cukierka. Naturalny, bez dodatku cukru, nie pali się. W innym przypadku zmienia kolor na brązowy i nabiera zapachu karmelu. Obecność skrobi sprawdza się kroplą jodu. Jeśli po dodaniu do produktu zmieni kolor na niebieski, należy powstrzymać się od zakupu.
Nawet świeży miód jest gęsty i ciężki. Waga litrowego słoika wynosi 1,3-1,5 kilograma. Jeśli jest mniejszy, słodycz rozcieńcza się wodą, aby zwiększyć objętość. Każdy sprzedawca na rynku musi posiadać paszport pasieczny, można go zażądać przed zakupem, ale lepiej kupować produkt od zaufanych osób.
Miód to niesamowity i użyteczny produkt, który dała nam natura. Naukowcom nie udało się jeszcze w pełni odtworzyć jego składu w sztucznych warunkach. Umiejętność jej odpowiedniego doboru i przechowywania, aby nie bać się naturalnych procesów, pozwala cieszyć się niepowtarzalnym smakiem.