Zapylone pszczoły ogórki były pierwotnie przeznaczone do uprawy w otwartym terenie i, zgodnie z ich pierwotnymi cechami, odpowiadały warunkom regionów o klimacie umiarkowanym. Wszystkie rodzaje zapylanych pszczół odmian ogórków negatywnie znoszą ostre skoki temperatury i wymagają starannej pielęgnacji, szczególnie w szklarni, gdzie owady nie są łatwe do zdobycia.

Jakie są rodzaje ogórków zapylanych przez pszczoły

Wybór odmiany ogórka musi spełniać oczekiwane warunki uprawy i cel zbioru. Na miejscu zaleca się umieszczenie kilku sekcji otwartych łóżek lub małych szklarni, w których jednocześnie będzie rosnąć kilka rodzajów zapylanych pszczół ogórków, a także 1-2 odmiany gatunków partenokarpicznych - w ten sposób można chronić uprawy przed znacznymi stratami, jeśli sadzonki cierpią na choroby lub niestabilne temperatury.

Bush widok ogórków

Ze wszystkich odmian ogórków zapylanych przez pszczoły odmiany krzaków najlepiej czują się w otwartym terenie. Rośliny wymagają umieszczenia na dużych obszarach ogrodu, ponieważ nie muszą być wiązane z kratami i są uformowane w postaci dość dużego krzewu o maksymalnej długości 0, 8 m.

Oczywistym plusem uprawy krzewów jest sadzenie nasion ogórka bezpośrednio w ziemi, w stałym miejscu uprawy. W ten sposób można uzyskać wczesne zbiory owoców, które ze względu na odporność gatunku na choroby występują obficie nawet w okresie ogólnej awarii zbiorów.

Korniszony

Charakterystyczną cechą ogórkowych odmian ogórków są małe owoce o długości około 7 cm, dojrzewające już 3 dnia od powstania zielonego jajnika. Wczesną uprawę korniszonów można uprawiać tylko w szklarni, ponieważ roślina nie toleruje chłodu i jest gotowa do sadzenia w otwartych łóżkach dopiero w połowie czerwca.

Specjalne warunki wymagają również przygotowania gleby pod sadzonki ogórków. Powinien być luźny, nasycony magnezem, azotem i ziemią wapniową o średniej kwasowości 6 pH.

Hybrydy

Jest to jedyny rodzaj ogórka, który dzięki staraniom hodowców ma dobre dane do wczesnego sadzenia w otwartym terenie. Uprawa odmian mieszańców jest mniej kłopotliwa, ale ich nasiona nie nadają się do rozmnażania, dlatego na każdy nowy sezon trzeba będzie kupować świeży materiał. Sadzenie ogórków można również przeprowadzać w szklarniach, a na hybrydach metoda ręcznego zapylania ogórków daje lepsze wyniki niż na czystych odmianach roślin.

Uprawa szklarni

Sadzenie nasion wszystkich rodzajów zapylanych pszczół odmian ogórków w sadzonkach odbywa się w dniach 1-6 lutego (w przypadku uprawy szklarniowej) lub 1-5 marca (w przypadku otwartej przestrzeni). Sadzenie w stałym miejscu odbywa się przez uformowanie piątego prawdziwego liścia na sadzonkach.

W zależności od obszaru przeznaczonego do sadzenia rośliny można sadzić w jednym lub dwóch rzędach, obserwując odległość między krzakami ogórków 40 cm, z podobną odległością w przejściu. Dla rozgałęzionych odmian krzaków ogórków, obliczanie roślin na 1 m2, standard - 4 sadzonki na kwadrat. W przypadku odmian wymagających utrwalenia kratki schemat przewiduje 3 rośliny na metr.

Rośliny sadzi się w glebie podgrzanej do 19 C, do dołków dobrze rozlanych ciepłą wodą, pogłębiając sadzonki ogórków do liści liścienia.

Jak zapylić ogórki pszczołami

Zapylanie sadzonek ogórka w szklarni odbywa się w dwóch kierunkach:

  • sposób ręczny;
  • pszczoły i inne owady pyłkowe.

W przeciwieństwie do pierwszej opcji, która wiąże się z osobistym wysiłkiem, metoda naturalnego zapylania ogórków jest dość prosta. Przy dobrej pogodzie szklarnie otwierają drzwi i rygle i umożliwiają owadom swobodny dostęp. Ta metoda ma wadę - pszczoły wolą otwarte przestrzenie i za kilka godzin nad roślinami szklarniowymi nie może pojawić się żaden owad.

Jak przyciągnąć pszczoły? Ogrodnicy stosują wiele metod, od wieszania wabików miodowych w rogach pokoju do sadzenia pasków petunii przed rzędem ogórków, których zapach przyciąga owady. Ważnym krokiem przed zaproszeniem pszczół do zapylania jest zneutralizowanie zapachów ze szklarni. Jeśli na krótko przed zapyleniem przeprowadzono opryskiwanie szkodnikami, najpierw pomieszczenie jest wentylowane.

Sztuczne zapylanie

Przed przystąpieniem do procedury należy ustalić, które kwiaty na roślinie są żeńskie, a które męskie . Męskie kwiaty są zebrane w grupach w kątach dolnych liści, podczas gdy żeńskie kwiaty są rozproszone w pewnej odległości od siebie i są wyraźnie widoczne przez niewielkie uformowanie zielonego jajnika na dnie kwiatu.

Procedura ręczna jest wykonywana przez zapylacz - pędzel kosmetyczny lub ciągnący, którego końcówka jest ostrożnie usuwana z centralnej części męskiej rośliny i przenoszona na tłuczek żeński. Czy można pomylić się z warunkami procedury? Tak, ponieważ kwiatostan jest aktywowany do zapylania tylko przez 24 godziny, aw tym okresie powinny powstać oba rodzaje kwiatów. Jeśli tak się nie stanie, kolor następnie znika do zera, a roślina nie wydaje owoców.

Istnieje wiele przypadków, w których zapylane przez pszczoły odmiany ogórków dają jajnik nawet bez interwencji człowieka lub owada, ale proces, w którym rośliny są zapylane samodzielnie, może zachodzić tylko na otwartym terenie. Jednocześnie warunki owocowania przyczyniają się do owocowania - wiatry lub deszcze, które przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, wywołując samozapylenie.

Formacja krzewów

Tworzenie zapylanych pszczół ogórków nie różni się od podobnej procedury z samozapylonymi roślinami. W każdym razie konieczne jest osiągnięcie jak największej liczby formacji owocowych, co oznacza, że konieczne jest wywołanie rozwoju rzęs bocznych. Istnieje niewielka różnica w sposobie tworzenia wczesnych i późno dojrzewających ogórków:

  • w pierwszym przypadku szczypanie pędu głównego następuje przez 9 liści;
  • w drugim przypadku do 7.

Jednocześnie można regulować pogrubienie krzewów, aby lepiej zapewnić odżywianie głównej łodygi.

Najlepsze odmiany zapylanych pszczół ogórków

Top siedem najlepszych zapylanych pszczół ogórków w szklarni i na otwartym terenie:

  • „Szopka”. Hybryda wczesnego dojrzewania, dająca dużą liczbę żeńskich kwiatów. Przeznaczony do uprawy w szklarni i na otwartym terenie (podczas siewu od połowy maja do 7 czerwca). Okres zbioru tej odmiany ogórków (od 12 do 14 kg na metr kwadratowy) wynosi 50 dni od dnia pojawienia się pędów. Owoce są średniej wielkości, bez pustek, bez goryczy. Ogórek „Zubrenok” nadaje się do konserwowania i przygotowywania świeżych sałatek.

  • Twixy Ultra-dojrzały korniszon, pozwalający na zrobienie pierwszego zbioru 40 dnia od pojawienia się kiełków. Pożądana geometria sadzenia wynosi 60 na 35 cm, a kształt i charakterystyka owoców są standardowe dla ogórków typu korniszon - długość 7 cm, średni guzek, wysoka gęstość owoców. Ogórki dojrzewają na krzaku w tym samym czasie, z jednorazowym zbiorem 4 kg. Ogórek „Twixi” jest odporny na mączniaka prawdziwego, toleruje długi transport.

  • Przysmak Moskwy. Rośliny są samozapylane w obecności żeńskich i męskich kwiatów na krzaku, ale proces zapylania wymaga odpowiednich warunków pogodowych - wiatru i opadów deszczu. W razie potrzeby będziesz musiał przyciągnąć owady na miejsce lub ręcznie wykonać mechaniczne zapylanie. Wczesny dojrzały ogórek „Moscow Delicacy” dorasta do średniej wielkości 12–15 cm, ma zgrabny kształt, małe guzki i jest odporny na żółknięcie, gdy owoc nadejdzie. Nasiona ogórka tej odmiany nadają się do sadzenia bezpośrednio na otwartym terenie w temperaturze gleby co najmniej 17 C.

  • „Samorodek”. Tkający ogórek o nieograniczonym wzroście łodygi z jednym pędem głównym i słabo rozwiniętymi bocznymi. Recenzje ogrodników są zgodne, że ogórki nie muszą szczypać pędów i wierzchołków. Ma kwiaty obu typów, odporne na rozkład pnia i systemu korzeniowego. Średnia wydajność od 1 m2 wynosi od 9 do 11 kg, wielkość dojrzałych owoców jest niewielka, w odległości 11 cm i wadze 80-90 g. Ogórek „Nugget” nadaje się do długich przewozów z zachowaniem prezentacji i dobrego smaku.

  • „Moringa F1”. Na krzaku dominują kwiaty tej samej żeńskiej postaci z niewielkim przeplataniem lub z całkowitym brakiem męskich kwiatostanów. Hybryda jest w połowie wczesna, z wydajnością 50-52 dni od pędów wylęgowych. Zalecany do uprawy sadzonek w środkowym regionie Rosji i dopuszczony do bezpośredniego siewu w strefie południowej. Wydajność jest wysoka, owoce są małe, około 7 cm, smak jest doskonały. Ogórek „Moringa F1” należy uformować, ściskając rzęsy boczne.

  • „Nadzieja F1”. Należy do ultra dojrzałych hybryd o wysokiej wydajności i jest zawarty w odmianach ogórków uprawianych głównie w Rosji na otwartym terenie. Owoce średniej wielkości, gęste, bez goryczy, nie tworzą pustek podczas obróbki cieplnej. Odmiana jest tolerancyjna na wiele chorób, ale słabo odporna na zgniliznę korzeni.

  • „Erofei”. Krzew jest wysoki, różni się rozgałęzieniem, tworzy kwiaty obu rodzajów. Odmiana charakteryzuje się rzadkimi bulwiastymi owocami o kształcie elipsoidy. Średnia wydajność wynosi około 4 kg na metr kwadratowy. metr. Zalecana uprawa - metoda sadzonkowa przy osadzaniu materiału siewnego na płytkiej głębokości 1 cm Odmiana średnio odporna na choroby.

  • „Rita F1”. Ta odmiana ogórków jest uprawiana w celu jednoczesnego uzyskania dużych ilości ultra-wczesnych owoców. Opis ogórków Rita F1: korniszony o standardowej długości, o wadze do 50 g, krzew aktywnie wydaje owoce przez dwa miesiące. Od momentu pojawienia się pierwszych kiełków i dojrzewania owoców mija 47-50 dni. Odmiana jest stosunkowo odporna na zimno, słabo podatna na choroby, odpowiednia do uprawy sadzonek.

Ponieważ ogórki w otwartym terenie są bezbronne przed nocnymi mrozami i letnim upałem, zaleca się posiadanie mobilnych, szybko instalowanych urządzeń do zbierania tunelu foliowego lub baldachimu na miejscu.

Kategoria:

Warzywa